De aarde is van de Heer
Bij de behandeling van het Klimaatakkoord in Provinciale Staten heb ik namens de ChristenUnie uitleg gegeven over onze uitgangspunten. Die komen uit onze geloofsovertuiging. Wat het evangelie ons leert heeft gevolgen voor ons denken en doen. Zo willen we de zorg voor de schepping met hartstocht op ons nemen.
De aarde is van de Heer
We erkennen dat de aarde niet van ons is, maar van de Schepper, de bron van al het leven. De mens heeft de opdracht om de aarde te bewaken, te beschermen en haar te behouden. Dat houdt een relatie in tussen mens en natuur. De oude bijbelverhalen laten al zien dat alles een onderling verband heeft. Dat de zorg voor ons leven en de trouw aan de ander, niet te scheiden is van de zorg voor de aarde.
De zorg voor de ander gaat niet alleen over mensen, maar alle andere levende wezens. Zij hebben een eigen waarde voor God. De verschillende schepselen laten op hun eigen wijze iets zien van Zijn oneindige wijsheid en goedheid.
Leven in verbondenheid
Op wereldniveau is het klimaat een complex systeem. Het zorgt voor de wezenlijke voorwaarden voor het menselijke leven (zoals water en lucht). Maar de hulpbronnen van de aarde worden nu in hoog tempo aangesproken.Vooral de rijkere landen leggen een groot beslag op deze hulpbronnen. We zijn de planeet gaan ‘uitpersen’ tot aan de grens en daaroverheen. We hebben een wegwerpcultuur en produceren veel afval. De aarde, ons huis, lijkt steeds meer te veranderen in een immense opslagplaats van vuilnis.
De achteruitgang van het milieu treft in het bijzonder de zwakkeren, de armen. De ernstigste effecten treffen eerst de ontwikkelingslanden. Terwijl zij voor hun bestaan afhankelijk zijn van de aarde of de zee. We moeten luisteren naar de kreet van de aarde en naar de kreet van de armen. Klimaatverandering gaat ook over sociale gerechtigheid.
Het moet anders
We moeten ‘vooruitgang’ opnieuw definiëren. Dat is niet alleen een technologische en economische ontwikkeling. Het moet gaan om een betere wereld en een hogere kwaliteit van leven. We moeten er aan denken om grenzen te stellen, omdat ons gedrag om steeds meer te consumeren onhoudbaar is. We moeten leren om genieten van wat genoeg is.
Zo bidden we: ‘geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben’.
Laten we zo aan het werk gaan met de uitvoering van het Klimaatakkoord.
